گوشیهای تلفن همراه تمروزه مجهز به یکی از انواع صفحات نمایش یا از نوع LCD و یا از نوعAMOLED هستند. البته صفحات نمایش AMOLED نسبت به نوع LCD جدیدتر می باشند و تقریباً بیشتر گوشیهای تلفن همراه که اخیراً تولید شدهاند، دارای صفحات نمایش از نوع AMOLED می باشند. اما هنوز گوشیهای تلفن همراهی هم وجود دارند که در ساخت آنها از صفحهنمایش LCD استفاده می شود. دلیل استفاده از این نوع صفحه نمایش در تلفنهای همراه و حتی تلویزیونها و مانیتورها اولاً به خاطر قیمت ارزان این نوع صفحات و از طرفی دیگر ماندگاری بالای آنها بوده است.
برای تشخیص نوع صفحه نمایش ال سی دی گوشی و انواع مشکلات صفحه نمایش گوشی خود باید طبق ترفند زیر عمل کنید تا بتوانید نوع ال سی دی را تشخیص دهید. موبایل های هوشمند دو نوع صفحه نمایش دارند: پنل سنتی ال سی دی و صفحه نمایش جدیدتر آمولد. در بیشتر تلفن همراه ها صفحه نمایش ال سی دی به کار برده است. در این مقاله از تعمیرات تخصصی موبایل قصد داریم شما را انواع صفحه نمایش گوشی موبایل آشنا کنیم.
انواع گوناگونی از صفحه نمایشها در گوشیهای هوشمند امروزی کاربرد دارد. آشنایی با انواع صفحه نمایش و تکنولوژیهای مختلف آن قبل از خرید گوشی موبایل، میتواند در انتخاب کمک حال باشد. از چندین سال پیش تلفنهای هوشمند با صفحه نمایشهای بزرگ هرچه بیشتر محبوب شدهاند. در این مقاله قصد داریم انواع صفحه نمایشها و صفحههای لمسی را بررسی کنیم.
ال سی دی LCD در واقع مخفف عبارت Liquid Crystal Display به معنای صفحه نمایش کریستال مایع است. کریستال مایع که در ساخت صفحات نمایش ال سی دی LCD از آن استفاده میگردد مادهای است که هم خواص مایعات و هم خواص جامدات را دارا می باشد. پیکسلهای صفحات نمایش ال سی دی از کریستال مایع تشکیل شدهاند. هر کدام از این پیکسلها به سه بخش جداگانه دسته بندی می شوند که هر بخش وظیفه نمایش مشخصی از رنگهای قرمز، سبز و آبی را دارد. به این بخشها زیر پیکسل هم میگویند.
برای تشکیل تصویر در انواع محافظ صفحه نمایش به یک منبع نور در پس زمینه نیاز می باشد. این منبع نور یا از طریق لامپهای فلورسنت ایجاد میشود، یا از طریق ال ای دیهای کوچک یا بازتابدهندههای نوری خاص به وجود می آید. در نمایشگرهای ال سی دی LCD برای ایجاد رنگ مقدار متفاوتی از نور توسط منبع پس زمینه (لامپ فلورسنت یا چراغ ال ای دی) به هر کدام از زیر پیکسلها (سه بخش قرمز، آبی و سبز هر پیکسل) تابانده میشود. به این ترتیب با ایجاد رنگهایی متفاوت در هر پیکسل، تصویر در صفحه نمایش ال سی دی LCD تشکیل میشود.
از آنجا که نمایشگرهای ال سی دی LCD برای ایجاد هر رنگی به وجود نور پس زمینه نیاز دارند، رنگ سیاه در این نمایشگرها، کیفیت رنگ سیاه واقعی را ندارد و کمی روشنتر به نظر میرسد. به همین ترتیب رنگهای تیره در این نمایشگرها کیفیت و شفافیت کمتری دارند. اما ویژگی مثبتی که وجود نور پس زمینه را دارد این است که در محیطهای روباز و در زیر نور آفتاب صفحات نمایش ال سی دی LCD تصویر بهتری ارائه میکند.
صفحات نمایش ال سی دی LCD مصرف انرژی زیاد تری دارند اما از آنجا که هزینه تولید آنها نسبت به دیگر انواع نمایشگرها پایینتر است، برای موبایل های میان رده و پایین انتخاب خوبی به نظر میرسند. در ادامه دو نوع صفحه نمایش ال سی دی LCD که در گوشیهای موبایل استفاده میشود را معرفی میکنیم.
در تکنولوژی ساخت صفحه نمایش AMOLED به جای کریستال مایع از دیودهای نورانی یا LED جهت روشنایی و تغییر رنگ استفاده میشود. یعنی خود زیرپیکسل های سبز و قرمز و آبی با مقادیر مختلف ولتاژ و جریان ، رنگ های مختلفی رو تولید می کنند . به علت استفاده از LED در این تکنولوژی ، کنتراست بهتری تولید میشود چون وقتی دیودها خاموش شوند ، نور نداریم. این مسئله جدای اینکه به کنتراست بیشتر کمک میکند ، مصرف باتری را هم خیلی کم تر میکند .
از طرفی واکنش دیودها به تغییرات ولتاژ و جریان سریع تر از کریستال مایع است ، به همین خاطر ، زمان پاسخ یا ریسپانس تایم Response Time در صفحه نمایش گوشی با تکنولوژی AMOLED سریع ترمی باشد . یعنی وقتی نمایشگر را لمس می کنید زودتر به این لمس واکنش میدهد تا صفحات LCD .
نوع دیگر صفحه نمایش Super AMOLED است که سامسونگ به پنلهای طراحی شده توسط خودش نسبت داده است. ویژگی خاص این پنلها همخوان کردن تکنولوژی تاچ با صفحه نمایش است که در درجه اول موجب باریکتر و نازکتر شدن صفحه نمایش میشود. همچنین صفحات نمایش Super AMOLED پرنورتر و شفافتر از پنلهای AMOLED هستند.
TFT مخفف Thin Film Transistor است. TFT LCD رایج ترین نوع صفحه نمایش در بین گوشیها و تبلتهای امروزی میباشد. این نوع از صفحه نمایشها به نسبت تکنولوژیهای پیش از خود، کیفیت تصویر بهتر و وضوح بالاتری را ارائه میکنند. نقاط ضعف این تکنولوژی در محدودیت زاویه دید و خوانایی پایین در زیر نور مستقیم خورشید است. صفحه نمایشهای TFT نسبتا انرژی بیشتری را مصرف میکنند و رابطه خوبی با باتری ندارند، ولی به علت هزینهی پایین ساخت، در گوشیهای ارزان قیمت و ردهپایین بیشتر به چشم میخورند.
IPS مخفف In-Place Switching است. اگر بخواهیم صفحه نمایش TFT و IPS را مقایسه کنیم، صفحه نمایشهای IPS دارای زاویه دیدِ بازتر و مصرف انرژی پایینتری هستند. ولی هزینهی ساخت آنها نسبت به صفحه نمایشهای TFT بالاتر است و به همین خاطر اکثرا در تلفنهای هوشمند رده بالاتر به چشم میخورند. به عنوان مثال، صفحه نمایش آیفون 4 با وضوح 640×960 پیکسل از نوع IPS بوده که در مقایسه با رقبای هم دوره خود کیفیت خارق العادهای ارایه میکرد.
این واژه برای اولین بار توسط اپل برای وضوح برابر با 640×960 صفحه نمایش IPS آیفون 4 استفاده شد. این نامگذاری به این خاطر است که در این ابعاد و این وضوح تصویر، پیکسلها توسط چشم انسان به هیچ عنوان قابل تشخیص نمی باشد. این نوع از صفحه نمایش بسیار تیز و درخشان است.
این فناوری که به طور آزمایشی توسط بلک بری و نوکیا در چند مدل تست شده است در هنگام لمس صفحه نمایش با اعمال فشار عکس العمل نشان میدهد و به نوعی صفحه لمسی با کاربر تعامل بر قرار میکند. این تکنولوژی به منظور افزایش دقت صفحه لمسی و بهبود تجربه کاربری مخصوصا در هنگام تایپ کردن به کار گرفته میشود.
نمایشگرهای لمسی برطبق دو نوع فناوری مهم تولید میشوند، خازنی و مقاومتی، نمایشگرهای مقاومتی شامل دو صفحه مادهی رسانا با فاصله بسیار کم هستند که به عنوان مقاومت عمل میکند. وقتی که نمایشگر لمسی از طریق انگشتان دست یا قلم استایلوس لمس میشوند، در نقطهی لمس، دو صفحه به هم متصل پیدا میکنند و با تشکیل مداری در این نقطه و پردازش از طریق پردازشگر، فرمان انجام میشود. دقت صفحههای لمسی مقاومتی نسبت به صفحه لمسی خازنی پایینتر است و در بعضی موارد برای دقت بالاتر احتیاج به استفاده از قلم است. امروزین استفاده از نمایشگرهای لمسی مقاومتی محدود به کاربریهای ویژه و هزینه پایین شده است و بیشتر از صفحات لمسی خازنی استفاده میشود.
نمایشگرهای لمسی خازنی از یک ورقهی شیشهای نازک پوشش داده شده با یک مادهی شفاف رسانا ساخته میشوند. وقتی که صفحه لمسی از طریق بدن انسان لمس میشود، میدان الکترواستاتیکی صفحه با وقفهای روبرو میشود. این وقفه از طریق پردازنده شناسایی و پردازش میشود و فرمان مورد نظر اجرا میشود.
نمایشگرهای لمسی خازنی نسبت به نمایشگرهای مقاومتی بسیار بهترند و دقت بالایی دارند. تجربهی کاربری نیز بسیار بهتر است و به اصطلاح نمایشگر لمسی خازنی بسیار روان است. در بیشتر گوشیهای هوشمند رده بالای امروزه از نمایشگرهای لمسی خازنی استفاده میشود.
نمایشگر OLED مخفف Organic Light Emitting Diode است، این فناوری به نسبت دیگر فناوریهای نمایشگر جدیدتر است و به تازگی استفاده از آن همه گیر شده است. در فناوری OLED یک لایه از مادهی ارگانیکی (پایه کربن) بین دو صفحهی رسانا (آند و کاتد) ساندویچ میشود و بین دو صفحهی نازک شیشهای قرار می گیرند. هنگامی که جریان از دو صفحهی رسانا عبور میکند، نوری الکترو لومینسنتی توسط مادهی پایه کربن بین دو صفحهی رسانا ساطع میشود. روشنایی و رنگ نور ساطع شده با تغییر پالس الکتریکی قابل تغییر است.
نمایشگرهای OLED نسبت به نمایشگرهای السیدی مزایای بسیاری دارند. رنگ استثنایی، سرعت واکنش بسیار بالا، زاویه دید بازتر، روشنایی بالاتر و وزن و ضخامت بسیار پایینتر از جمله برتریهای این نوع نمایشگرهای محسوب میشوند.
نمایشگرهای Super AMOLED در گوشیهای رده بالا بکار برده میشدند، اما اکنون در دستگاههای دارای مشخصات متوسط نیز دیده میشوند. صفحه نمایش Super AMOLED مانند IPS LCD با ادغام لایه لمسی در داخل نمایشگر، به جای اضافه کردن یک لایه اضافی رویی، AMOLED اولیه را بهبود بخشیده است.
در نتیجه، صفحه نمایشهای Super AMOLED نسبت به نمایشگرهای AMOLED عملکرد بهتری در مقابل نور خورشید داشته و به انرژی کمتری نیز نیاز دارند. بنابراین همانطور که از نامش پیدا است Super AMOLED نسخه بهبود یافته AMOLED است.
هنگام فروش نمایشگرهای گوشی یکی از اصلیترین مشخصاتی که کنترل میشود، رزولوشن صفحه نمایش گوشی است. بالا بودن رزولوشن صفحه نمایش گوشی نشان دهنده کیفیت نمایشگر نیست بلکه عوامل دیگری مثل میزان تراکم پیکسل، گستره رنگی، میزان کنتراست صفحه و… در میزان کیفیت تصویر نقش دارند.
رزولوشن تعداد پیکسلهایی است که در طراحی تصویر نمایشگر استفاده میشود. پیکسلها کوچکترین عنصر و ریزترین بلوک رنگی تصویر دیجیتالی را ایجاد میکنند. هر چه میزان پیکسلهای موجود در صفحه نمایش بیشتر شود و نمایش اطلاعات دیداری وضوح بیشتری داشته باشد، میزان رزولوشن صفحه نمایش گوشی نیز بیشتر است. میزان رزولوشن و یا تراکم پیکسلها در صفحه نمایش گوشی بر اساس تعداد پیکسلها در طول و عرض صفحه نمایش مشخص میشود.
صفحه نمایش گوشی بر اساس میزان تراکم پیکسلها دارای انواع متفاوتی است و بر اساس میزان رزولوشن یا همان تعداد پیکسلها در کیفیتهای گوناگونی طراحی میشود. در واقع جهت تشخیص نوع و رزولوشن صفحه نمایش گوشی تعداد پیکسلهای دو طرف طول و عرض صفحه را اندازه میگیرند. البته برای تعیین میزان رزولوشن صفحه نمایش گوشی استانداردهای مختلف دیگری نیز وجود دارد. در ادامه انواع رزولوشن صفحه نمایش گوشی را با مشخصات هر یک معرفی میکنیم.
نمایشگری که دارای رزولوشن HVGA است بر اساس ابعاد دارای ترکیبات زیادی از پیکسلها است. این رزولوشن جز استانداردهای اولیه صفحه نمایش بوده است. تعداد پیکسلهای این رزولوشن حداقل ۲۴۰ و حداکثر ۶۴۰ است که هر کدام برای نوع خاصی از نمایشگرها کاربرد دارد. مثلا تراکم پیکسلها در برخی از صفحه نمایش ها 640 در 480 و در برخی دیگر 240 در 480 است.
میزان رزولوشن در صفحه نمایش HD حدود ۱۲۸۰ در ۷۲۰ پیکسل است. در واقع این اعداد نشانگر تراکم پیکسل است و هر چقدر تراکم پیکسل افزایش یابد تصویر بهتری نشان میدهد و هر چه میزان تراکم پیکسلها کمتر میشود و وضوح تصویر کاهش پیدا میکند.
این نوع صفحه نمایش در حال حاضر به عنوان استاندارد کیفیت صفحه نمایش گوشیهای هوشمند به شمار میرود. میزان رزولوشن صفحه نمایش full HD حدود ۱۰۸۰در ۱۹۲۰ پیکسل است. میزان تراکم پیکسل در این صفحه نمایش موبایل به اندازه نمایشگر بستگی دارد.
این نوع صفحه نمایش میزان کیفیت ۴ برابر صفحه نمایش HD را داراست. میزان رزولوشن صفحه نمایش QHD در حدود ۲۵۶۰ در ۱۴۴۰ پیکسل است. به دلیل داشتن بیش از ۲۰۰۰ پیکسل در میزان رزولوشن این نوع صفحه نمایش، با عنوان ۲K نیز شناخته میشود.
میزان پیکسل تشکیل دهنده صفحه نمایش Ultra HD حدود ۳۸۶۰ در ۲۱۶۰ است و صفحه نمایش ۴K تعداد پیکسلی برابر با ۴۰۹۶ در ۲۱۶۰ را داراست. به دلیل میزان رزولوشن زیاد این نوع صفحه نمایش به عنوان با کیفیتترین نمایشگر گوشی موبایل شناخته میشود.
این نوع صفحه نمایش دارای ۷۶۸۰ در ۴۳۲۰ پیکسل است. صفحه نمایشهایی که در حدود ۸۰۰۰ پیکسل در قسمت عرض دارند، از این نوع رزولوشن برخوردار هستند. بهتر است بدانید میان وضوح تصویر نمایشگر ۸K و ۴K و ۲k تفاوت چندان زیادی وجود ندارد. تنها تفاوت این رزولوشنها در میزان تراکم پیکسلهای آن است.
اولین روش برای تشخیص دادن نوع صفحه نمایش تلفن همراه بسیار ساده و آسان است. همانگونه که قبلتر هم اشاره کردم در صفحه نمایش آمولد تمام پیکسل ها از خود نور ساطع می کنند. یعنی قسمت های سیاه صفحه تنها جاهایی هستند که نور ندارند. بنابراین یک صفحه کاملا سیاه در صفحه نمایش آمولد هیچ نوری از خود نباید داشته باشد.
برای امتحان یک تصویر کاملا سیاه برای تست آمولد دانلود کنید. پس از این که تصویر را ذخیره کردید آن را فول اسکرین باز کنید به طوری که نوار وضعیت نیز نشان داده نشود. سپس روشنایی صفحه (brightness) را تا انتها بالا ببرید و گوشی را با خود به یک اتاق تاریک ببرید. اگر کوچک ترین نوری از گوشی به چشم تان خورد صفحه نمایش آن ال سی دی است. در غیر این صورت اگر صفحه کاملا تاریک است ولی با روشنایی نمایش داده می شود صفحه نمایش شما آمولد است.
بهترین روش برای تشخیص نوع صفحهنمایش خیلی ساده و آسان است. در صفحات نمایش AMOLED هر پیکسل نور خود را منعکس میکند و بنابراین قسمتهای تیره یا سیاه صفحهنمایش در واقع همان پیکسلهایی هستند که روشن نیستند. بنابراین قسمتهای سیاه رنگ تصاویر در صفحات نمایش AMOLED در واقع از پیکسلهایی تشکیل شدهاند که هیچ نوری ندارند.
برای اینکه کاربر متوجه شود آیا پیکسلهای مربوط به قسمتهای تیره تصویر در صفحهنمایش واقعاً هیچ نوری ندارند، میتواند از تصویر آزمون میزان نور پیکسلهای مربوط به رنگ سیاه در تصویر استفاده کند. وقتی تصویر مربوط به شناسایی نوع صفحهنمایش از لینک زیر در دستگاه دانلود و ذخیره شد، باید به صورت تمام صفحه باز شود.
معمولاً تصاویر برای باز شدن به صورت تمام صفحه در تلفن همراه یا تبلت نیاز به اپلیکیشن خاصی ندارند اما در صورت نیاز به چنین اپلیکیشن میتوان نوع مناسب آن را دانلود و سپس با استفاده از این اپلیکیشن نمایش تصاویر به صورت تمام صفحه، تصویر را باز کرد.
وقتی تصویر باز شد روشنایی گوشی باید روی بالاترین حالت و وضعیت قرار داده شود. این آزمایش باید در اتاق کاملاً تاریک انجام شود. اگر در اتاق تاریک از دستگاهی که به صورت تمام صفحه تصویر آزمایشی را نمایش میدهد، نوری منعکس شد یعنی صفحهنمایش از نوع LCD است و در غیر این صورت نوع صفحهنمایش AMOLED است.
این روش شاید سرگرم کننده نباشد اما کمی ارزشمندتر است. برای شروع ابتدا به سایت GSMArena بروید. سپس مدل تلفن همراه خود را سرچ کنید. وقتی صفحه مشخصات تلفن همراه باز شد در قسمت Displayy به دنبال کلمات آمولد یا ال سی دی بگردید به همین راحتی.
“دیود مادون قرمز اورگانیک ماتریسفعال “ (Active-matrix organic light-emitting diode) که به اختصار AMOLED نامیده نیز شده است، یک نوع فناوری صفحهی نمایش بر اساس ترکیبات ارگانیک است که در ازای مصرف بسیار کم برق، کیفیت تصویر بالایی را ارائه می کند.
برخلاف LCD ، صفحه های AMOLED نیازی به نور پشت صفحه که تعمیرکاران موبایل آن را با نام بک لایت می شناسند، ندارند؛ زیرا هر پیکسل می تواند خودش نور تولید کند. بنابراین موبایل هایی که از این تکنولوژی استفاده می کنند، نازک تر هستندعلاوه بر این، صفحه های غالبا مشکی، برق بسیار کمی استفاده می کنند. همینطور در حین تماشای ویدیو، بر خلاف بعضی از صفحه های LCD که رنگ خاکستری تیره تولید می کنند، در این فناوری رنگ مشکی به رنگ مشکی واقعی دیده می شود.
با تمامی این تفاسیر، صفحه های AMOLED گران هستند و تولید آن ها نسبت به LCD سخت تر است؛ هم موضوع هم سبب شد که کمپانی HTC در خلال تولید سری گوشی های هوشمند HTC Desire و در اواسط چرخهی تولید، صفحهی AMOLED خود را با Super-LCD تعویض نماید.
فناوری AMOLED از تنظیمات زیر پیکسلی متفاوتی نسبت به LCD استفاده می کند که این امر باعث شده تا تصاویر شارپ نباشند. همچنین صفحه های باکیفیت LCD در مقایسه با صفحه های AMOLED ، می توانند طیف گسترده تری از رنگ ها را نمایش دهند. هرچند که تفاوت بین آن ها برای اکثر افراد چندان قابل تشخیص نیست.
نور آبی، نوری با انرژی قابل توجه در بین نور های مرئی می باشد. و دارای طول موج گسترده بین 415 تا 495 نانومتر است و طول موج بین 415 تا 455 که به رنگ بنفش متمایل است برای چشم بسیار مضر تر از باقی رنگ ها می باشد و به طور گسترده تصدیق شده است که اثرات مضر مثل ناراحتی چشم و آسیب به شبکیه را دارد. نور آبی برای چشم کودکان که شبکیه ی ظریفی دارند بسیار خطرناک خواهد بود. طول موج بین 465 تا 495 نانومتر که متمایل به رنگ فیروزه ای است ضرر کمتری برای چشم دارد و همچنین به عنوان عامل کمک کننده به بیماری هایی همانند سرطان، دیابت، بیماری های قلبی، چاقی و بی خوابی شناخته می شود.
سوسو زدن عامل دیگری است که به چشم آسیب جدی می زند. ابتدا باید بگوییم منظورمان از سوسو زدن چیست؟ سوسو زدن یک تغییر قابل توجه در روشنایی بین چرخه نمایش داده شده در نمایش ویدئو است. این به ویژه برای بازخوانی مجدد روی تلویزیون های CRT و مانیتورهای کامپیوتری و همچنین صفحه نمایش کامپیوتر و تلویزیون بر پایه پلاسما کاربرد دارد.
سوئیچینگ منبع نور باعث سوسو زدن می شود. و هرچه سرعت سوئیچ بیشتر باشد، صفحه نمایش بیشتر و تندتر سوسو میزند. اکثر تلفن های همراه از دو تکنولوژی DC dimming و PWM dimming استفاده می کنند. DC dimming یک تکنولوژی است که با استفاده از کنترل مستقیم جریان ها در هر دو طرف منبع نوردهی، روشنایی را تنظیم می کند. درنتیجه جریان کوچکتر، روشنایی کمتری دارد. در مجله معتبر IEEE به شماره PAR1789 روشی برای تغییر جریان در LED های روشنایی که موجب کاهش خطرات چشمی بینندگان می شود، توصیه شده است.
در بازار فعلی و رقابتی که میان تولیدکنندگان وجود دارد، برای تفاوت ال سی دی اصلی و اورجینال موبایل از LCD های کپی لازم است که انواع صفحه نمایش گوشی از لحاظ کپی یا اورجینال بودن مورد بررسی قرار بگیرند. با توجه به نکات زیر میتوان تشخیص داد که صفحه نمایش گوشی کپی است یا اصل:
برای مثال اگر ال سی دی اورجینال آیفون را ببینید، بسیار روشن است و اگر به کپی آن نگاه کنید، متوجه میشوید که روشنایی آن نسبتاً کمتر است. برای این کار میتوانید روشنایی دو گوشی مشابه را با هم مقایسه کنید.
اگر آیکون را نگه دارید و از روی سایر آیکونها جابجا کنید، در گوشی اصل، اپلیکیشنهای روی صفحه نمایش با سرعت دست شما حرکت میکنند و در گوشی کپی، به کندی حرکت میکنند و عملکرد خوبی ندارند.
برای مثال نوار نمایشگر آیفون اصل محکم است و در نتیجه به راحتی نمیشکند. کیفیت نوار نمایشگر به قدری خوب است که با نگاه کردن به صفحه نمایش متوجه خواهید شد. نمایشگر دو نوار دارد، یکی پهن و دیگری باریک است.
روی تک تک اجزاء گوشیهای اپل لوگوی آن وجود دارد. روی هر دو نوار آیفون، لوگو و کد تست ال سی دی آیفون وجود دارد.
در آیفون اصل، یک بارکد در پشت ال سی دی به همراه شماره سریال وجود دارد. البته در بسیاری از گوشیهای کپی هم این بارکد و سریال را میگذارند، اما گوشی اصل دارای بارکدی روشن و واضح است و گوشی کپی بارکد کوچکی دارد.
مقایسه انواع صفحه نمایش گوشیها میتواند بر اساس معیارهای مختلفی صورت بگیرد. در زیر، به برخی از معیارهای مهم برای مقایسه انواع صفحه نمایش گوشیها اشاره میکنیم:
کیفیت تصویر: صفحه نمایشهای OLED، Super AMOLED و Super Retina Display با وضوح بالا، کنتراست برجسته و رنگهای زنده شناخته میشوند. این نوع صفحه نمایشها به صورت کلی تصاویر با جزئیات بسیار ریز و دقیق را نمایش میدهند. صفحه نمایشهای LCD و IPS نیز با کیفیت تصویر خوبی ارائه میدهند، اما در مقایسه با OLED و تکنولوژیهای پیشرفتهتر، ممکن است در برخی جزئیات کمی کمتر دقیق باشند.
رنگها و کنتراست: صفحه نمایشهای OLED، Super AMOLED و Super Retina Display رنگهای زنده، کنتراست بالا و توانایی نمایش رنگهای تیره و سیاه عمیق را دارند. این نوع صفحه نمایشها به طور کلی رنگها را به شکل طبیعی و واقعی نمایش میدهند. در حالی که صفحه نمایشهای LCD و IPS نیز رنگهای خوبی ارائه میدهند، اما در برخی موارد ممکن است رنگها کمی کمتر زنده و کنتراست کمتری داشته باشند.
زاویه دید: صفحه نمایشهای OLED، Super AMOLED و IPS به طور کلی زاویه دید بسیار وسیعی را فراهم میکنند. این بدان معنی است که تصاویر روی صفحه به شکل قابل قبولی در زوایای مختلف مشاهده میشوند. در صفحه نمایشهای LCD، ممکن است زاویه دید کمی محدودتر باشد و در زوایای کناری تصاویر ممکن است کمی تار شوند یا رنگها تغییر کنند.
مصرف انرژی: صفحه نمایشهای OLED و Super AMOLED به دلیل روشنایی خودروشنا و نیاز به نورپردازی پس زمینه کمتر، معمولاً مصرف انرژی کمتری دارند. این موضوع منجر به عمر باتری بلندتر و زمان استفاده بیشتر میشود. صفحه نمایشهای LCD و IPS نیز مصرف انرژی قابل قبولی دارند، اما ممکن است کمی بیشتر از OLED باشند.
قیمت: عموماً صفحه نمایشهای OLED، Super AMOLED و Super Retina Display به دلیل فناوری پیشرفته و کیفیت بالا، در مقایسه با LCD و IPS گرانتر هستند. اما با گسترش استفاده از این تکنولوژیها، قیمتها نسبت به گذشته کاهش یافته است و بیشتر در دسترس قرار گرفتهاند.
پارس ارتباط نمایندگی تعمیرات موبایل و برگذار کننده دوره های آموزش تعمیرات موبایل می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر برای تعمیرات تخصصی موبایل و برگذاری دره های آموزش تعمیرات موبایل با همکاران ما در تماس باشید.
سلام و وقت بخیر
دوست عزیز بعضی از دستگاه ها از قلم های مخصوص استفاده میکنن. یه سری قلم های مخصوصی هم هست که به تمام دستگاه ها میخوره و کار میکنه
دیدگاه شما